W oczekiwaniu na uchwałę ws. kredytów walutowych

Posted on Categories:CHF, Kredyty hipoteczne


Sąd Najwyższy odpowie na sześć pytań:

  1. Czy w razie uznania, że postanowienie umowy kredytu indeksowanego lub denominowanego odnoszące się do sposobu określania kursu waluty obcej stanowi niedozwolone postanowienie umowne i nie wiąże konsumenta, możliwe jest przyjęcie, że miejsce tego postanowienia zajmuje inny sposób określenia kursu waluty obcej wynikający z przepisów prawa lub zwyczajów?
  2. Czy w razie niemożliwości ustalenia wiążącego strony kursu waluty obcej w umowie kredytu indeksowanego do takiej waluty umowa może wiązać strony w pozostałym zakresie?
  3. Czy w razie niemożliwości ustalenia wiążącego strony kursu waluty obcej w umowie kredytu denominowanego w walucie obcej umowa ta może wiązać strony w pozostałym zakresie?
  4. Czy w przypadku nieważności lub bezskuteczności umowy kredytowej, w wykonaniu której bank wypłacił kredytobiorcy całość lub część kwoty kredytu, a kredytobiorca dokonywał spłat kredytu, powstają odrębne roszczenia z tytułu nienależnego świadczenia na rzecz każdej ze stron, czy też powstaje jedynie jedno roszczenie, równe różnicy spełnionych świadczeń, na rzecz tej strony, której łączne świadczenie miało wyższą wysokość?
  5. Czy w przypadku nieważności lub bezskuteczności umowy kredytowej z powodu niedozwolonego charakteru niektórych jej postanowień, bieg przedawnienia roszczenia banku o zwrot kwot wypłaconych z tytułu kredytu rozpoczyna się od chwili ich wypłaty?
  6. Czy, jeżeli w przypadku nieważności lub bezskuteczności umowy kredytowej którejkolwiek ze stron przysługuje roszczenie o zwrot świadczenia spełnionego w wykonaniu takiej umowy, strona ta może również żądać wynagrodzenia z tytułu korzystania z jej środków pieniężnych przez drugą stronę?

Rozstrzygnięcie będzie uchwałą.
Zdaniem Prezesa UOKiK Tomasza Chróstnego, uchwała będzie korzystna dla konsumentów – rozwieje bowiem wątpliwości pojawiające się przy rozliczaniu umów zawierających niedozwolone postanowienia umowne. Więcej na ten temat w komunikacie prasowym UOKiK >>>

Banki zwracają pieniądze za wcześniejszą spłatę kredytu

Posted on Category:Kredyty konsumenckie
ilustracja do komunikatu

Konsumencie, spłaciłeś kredyt przed terminem, a mimo to poniosłeś pełne koszty kredytu, takie jak: prowizja, odsetki, ubezpieczenie? Masz prawo ubiegać się o zwrot od instytucji finansowej proporcjonalnej części poniesionych kosztów, wyliczonej w sposób liniowy. Prawo to wynika z art. 49 Ustawy o kredycie konsumenckim. W efekcie działań Prezesa UOKiK 14 banków zadeklarowało gotowość do wypłaty części opłat pobranych z tytułu wcześniejszej spłaty kredytu konsumenckiego.

ART. 49 USTAWY Z DNIA 12 MAJA 2011 R. O KREDYCIE KONSUMENCKIM BRZMI:
1. W przypadku spłaty całości kredytu przed terminem określonym w umowie, całkowity koszt kredytu ulega obniżeniu o te koszty, które dotyczą okresu, o który skrócono czas obowiązywania umowy, chociażby konsument poniósł je przed tą spłatą.
2. W przypadku spłaty części kredytu przed terminem określonym w umowie, ust. 1 stosuje się odpowiednio.

Przypomnijmy, że zarówno wyrok TSUE (sprawa C-383/18), jak i stanowisko Prezesa UOKiK potwierdziły, że instytucje finansowe powinny zwrócić klientom proporcjonalną kwotę kosztów naliczonych z tytułu wcześniejszej spłaty zobowiązania finansowego.
14 banków już zadeklarowało, że będą rozliczać się z konsumentami zgodnie z wytycznymi UOKiK. Prezes UOKiK Tomasz Chróstny poinformował, że branża pozytywnie zareagowała na działania Urzędu. – Odbyłem wiele spotkań z branżą finansową, podczas których mówiłem o tym, że przy obliczaniu zwrotu powinno się stosować metodę liniową, która jest zrozumiała dla konsumentów, przejrzysta i sprawiedliwa. Takie stanowisko przekazałem bankom i firmom pożyczkowym w toku prowadzonych działań. Branża przyjęła postulowaną przez Urząd liniową metodę rozliczeń. Konsumentów zachęcam do składania reklamacji, aby jak najszybciej odzyskać pieniądze – powiedział Tomasz Chróstny.

METODA LINIOWA:
Polega na tym, że instytucja finansowa dzieli wszystkie koszty przez liczbę dni kalendarzowych, w których miała obowiązywać umowa. Wynik mnoży przez liczbę dni, o które skrócono okres kredytowania – i tę sumę instytucja powinna oddać konsumentowi.

Wśród banków, które już zobowiązały się do wypłaty pobranych opłat za wcześniej spłacony kredyt konsumencki lub pożyczkę są: Alior Bank, BNP Paribas, Credit Agricole Bank Polska, Getin Noble Bank, Idea Bank, ING Bank Śląski, mBank, Millennium Bank, Nest Bank, PKO BP, Pekao SA, Santander Bank Polska, Santander Consumer Bank i Volkswagen Bank Polska. Banki te mają korzystać z metody liniowej.
UOKiK oczekuje ponadto, że Plus Bank i Bank Handlowy także dostosują swoją praktykę do wskazań Prezesa UOKiK.
Jak odzyskać pieniądze
Należy złożyć reklamację (w postaci wniosku), w którym warto powołać się na wyżej przywołany wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej oraz stanowisko UOKiK.

Możesz też sprawdzić, ile przysługuje ci zwrotu – skorzystaj z kalkulatora przygotowanego przez UOKiK.
Pamiętaj jednak, że to bank ostatecznie wyliczy kwotę zwrotu za wcześniejszą spłatę kredytu konsumenckiego.

Trzeci ogólny istotny pogląd Prezesa UOKiK ws. klauzul dotyczących ubezpieczenia niskiego wkładu własnego

Posted on Categories:CHF, Kredyty hipoteczne
Decyzja Prezesa UOKiK
istotny pogląd Prezesa UOKiKZnamy stanowisko Prezesa UOKiK ws. klauzul odnoszących się do ubezpieczenia niskiego wkładu własnego (UNWW), zamieszczanych w umowach kredytowych. W ocenie Urzędu, naruszeniem dobrych obyczajów i rażącym naruszeniem interesów konsumentów jest tworzenie przez przedsiębiorców postanowień umownych, które są niedookreślone, nieprecyzyjne i tworzą pozory ochrony ubezpieczeniowej, obciążając przy tym wszystkimi kosztami konsumentów ustalanymi w nietransparentny sposób.
W ocenie Prezesa UOKiK, stosowane przez banki klauzule UNWW należy oceniać w kontekście naruszenia art. 3851 § 1 Kodeksu cywilnego, to jest pod kątem przesłanek związanych z możliwym stwierdzeniem ich niedozwolonego charakteru. Wobec tego składki naliczone i pobrane dotychczas przez banki od konsumentów mogą być nienależne.
Na treść postanowień dotyczących UNWW, zawartych we wzorcach umownych opracowanych przez banki, konsumenci nie mieli żadnego wpływu. W praktyce mogli albo podpisać umowę w brzmieniu zaproponowanym przez banki, albo odstąpić od zawarcia umowy kredytu hipotecznego.
Ubezpieczenie niskiego wkładu własnego, jako zabezpieczenie spłaty kredytu, samo w sobie nie jest niedozwolone, jednak sprzeczne z dobrymi obyczajami jest takie ukształtowanie postanowień dotyczących UNWW, które:

  • obciążają konsumentów kosztami ubezpieczenia i nie określają, kto jest beneficjentem ochrony ubezpieczeniowej,
  • nie pozwalają konsumentom ustalić ich praw i obowiązków wynikających z umowy ubezpieczenia,
  • nie określają wysokości, sposobu i zasad kształtowania się należnej opłaty, którą konsumenci muszą ponieść z tytułu ubezpieczenia niskiego wkładu własnego,
  • zobowiązują konsumentów do pokrycia kosztów składki ubezpieczeniowej, nawet wówczas gdy w trakcie trwania ochrony ubezpieczeniowej spłaciliby część kredytu objętą ubezpieczeniem,
  • nie określają maksymalnego okresu trwania ubezpieczenia.

Bancassurance a ubezpieczenie niskiego wkładu własnego
Czym jest bancassurance? To współpraca banków z ubezpieczycielami, polegająca m.in. na zawieraniu przez banki umów ubezpieczenia powiązanych z produktem bankowym, w przypadku których klient banku (na podstawie odrębnej umowy) zobowiązany jest pokryć koszty ochrony ubezpieczeniowej banku. W ramach współpracy banku z ubezpieczycielem, ten pierwszy często otrzymuje prowizje za zawarciem umowy ubezpieczenia przez klienta przystąpieniem do niej.
Na mocy klauzul UNWW kredytobiorca obciążany jest obowiązkiem zwrotu bankowi opłaty z tytułu ubezpieczenia niskiego wkładu własnego, który nie został wniesiony przez kredytobiorcę przy zawarciu umowy.